فهرست کنیهها و لقبهای حضرت فاطمه(س)
فهرست کنیهها و لقبهای حضرت فاطمه(س) مجموعه لقبها و کنیههایی است که در روایات و زیارتنامهها، برای اشاره به حضرت فاطمه(س) استفاده شده است. زهراء، بتول، سیدة نساء العالمین و کوثر از القاب و اُمُّ اَبیها کنیه مشهور او است.
نامها
فاطمه (از ریشه فطم) به معنای جدا کردن و بریدن چیزی از چیز دیگر است و در روایات چند وجه برای نامیدن حضرت فاطمه(س) به این اسم گفته شده است. از امام صادق(ع) روایت شده است: «فاطمه(س) در نزد خداوند ۹ اسم دارد: فاطمه، صدّیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدَّثه و زهراء» به نظر میرسد مراد از نام در این روایت، اعم از نام و لقب باشد.
کنیهها
مناقب ابن شهرآشوب چند کنیه برای حضرت فاطمه(س) ذکر کرده است:
ام الحسن | ام الحسین | ام المحسن | ام الائمه | ام ابیها |
القاب
در منابع حدیثی و زیارات، القاب متعددی برای حضرت فاطمه(س) شمرده شده است:
شماره | لقب | معنا |
---|---|---|
۱ | زَهراء | درخشان و نورانی |
۲ | عَذراء | پاکدامن |
۳ | معصومَه | مصون از گناه |
۴ | حَوراء إنسیّه | حوریهای به صورت انسان |
۵ | حُرَّه | آزاد |
۶ | مُبارَکه | پربرکت |
۷ | بَتُول | جدا و ممتاز از دیگران، بریده از مردم و متوجه به سوی خدا، زنی که عادت ماهیانه نبیند |
۸ | طاهِرَه | پاک |
۹ | حَصَان | پاکدامن ، زن پارسا و با عفت |
۱۰ | زََکیَّه | پاکیزه (از زشتیهای اخلاقی) |
۱۱ | مَریم کُبری | مریم بزرگ |
۱۲ | راضیَه | خشنود (به تقدیر الهی) |
۱۳ | صِدّیقَه | بسیار راستگو |
۱۴ | مَرضیَّه | کسی که خدا از او راضی و خشنود است |
۱۵ | نوریَّه | نورانی |
۱۶ | رَضیَّه | مورد رضایت و خشنودی |
۱۷ | سَماویَّه | بانوی آسمانی |
۱۸ | سَیدة نِساء العالَمین | سرور زنان جهان |
۱۹ | حانیَه | بسیار مهربان |
۲۰ | مَنصورَه | یاری شده |
۲۱ | مُحَدَّثَه | کسی که فرشتگان با او سخن گویند |
۲۲ | زاهِدَه | پارسا |
۲۳ | طَیّبَه | نیک، زلال، پاک |
۲۴ | اُمّ اَبیها | مادر پدرش |
۲۵ | تَقیَّه | پرهیزکار |
۲۶ | بَرَّه | نیکوکار |
۲۷ | مُطَهَّرَه | پاک |
۲۸ | شَهیدَه | بانوی شهید |
۲۹ | صادِقَه | راستگو |
۳۰ | رَشیدَه | فهمیده و خردمند |
۳۱ | فاضِلَه | با فضیلت |
۳۲ | نَقیَّه | خالص و ناب |
۳۳ | عَلیمَه | دانا |
۳۴ | مَهدیَّه | هدایتیافته |
۳۵ | صَفیَّه | صاف و خالص |
۳۶ | عابدَه | عبادتکننده |
۳۷ | مُتَهَجِّدَه | شبزندهدار |
۳۸ | قانِتَه | پیوسته در حال اطاعت از خدا |
در برخی منابع متاخر القاب دیگری نیز برای حضرت فاطمه(س) ذکر شده است از جمله:
- سیدة، مصلّیة، قائمة، شاهدة، صائمة، ولیة، زاکیة، سلیمة، حلیمة، حبیبة، جمیلة، حفیفة، صالحة، مصلحة، صبیحة، محمدة، نصیبة، مجیبة، شریفة، مکرمة، عالمة، فاتحة، مُنعِمة، داعیة، معلمة، شافعة، مشفقة، جاهدة، ناصحة، مجتهدة، راقیة، ناصیة، حاضرة، وافیة. کوثر نیز یکی دیگر از القاب حضرت زهرا است که از سوره کوثر گرفته شده است. احمد رحمانی همدانی در کتابش از کتاب «زينب الكبرى» نقديّ، و «خصائص الزينبيّة» جزائريّ، و ديوان «الأنوار القدسيّة» محمدحسین غروی اصفهانی و «عقيلة الوحي» سید عبدالحسین شرفالدین ، ۴۹ لقب برای حضرت فاطمه (س) نقل کرده است.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج۴۳، ص۱۰.
- ↑ ابن شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۳۵۷.
- ↑ ابن شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۳۵۷؛ سید بن طاووس، اقبال الاعمال، فی زیارة السیدة الزهراء، ۱۴۱۷ق، ص۱۱۲.
- ↑ انصاری زنجانی، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء، ۱۴۲۸ق، ج۱۸، ص۳۴۶ به نقل از محمد الامین، الفاطمیة فی ذکر أسماء فاطمة علیها السّلام.
- ↑ انصاری زنجانی، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء، ۱۴۲۸ق، ج۲۲، ص۲۵.
- ↑ رحمانی همدانی، فاطمة الزهراء بهجة قلب المصطفى(ص)، ج۱، ص۶۳۷.
- ↑ از جمله در حدیثی از پیامبر(ص) آمده است: «خدا او را فاطمه نامیده زیرا او و دوستدارانش (و در روایت دیگر: شیعیانش) را از آتش بریده و بازداشته است.» از امام صادق(ع) نیز نقل شده است: «او فاطمه نامیده شد زیرا از شر و بدی بازداشته شده است.»ابن شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۳۳۰؛ اربلی، کشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۴۳۹.
- ↑ از پیامبر(ص) پرسیدند معنای بتول، که درباره مریم و فاطمه به کار میرود، چیست؟ فرمود: زنی است که هرگز عادت ماهیانه ندیده است.(اربلی، کشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۳۳۹؛ نیز ببینید: ابن شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۳۳۰)
- ↑ ام ابیها به لحاظ قواعد زبان عربی، کنیه است ولی با توجه به معنای آن میتواند جزو القاب به شمار آید.
منابع
- ابن شهرآشوب، محمد بن علی، المناقب، قم، نشر علامه، ۱۳۷۹ق.
- اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، قم، رضی، ۱۴۲۱ق.
- انصاری زنجانی، اسماعیل، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء سلام الله علیها، قم، دلیل ما، ۱۴۲۸ق.
- سید بن طاووس، علی بن موسی، [قبال الاعمال، تحقیق حسین الاعلمی، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۷ق.
- مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، تهران، اسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۳ش.